Κατά του ρατσισμού

Και ενώ ο ρατσισμός θεωρείται ως ένα φαινόμενο "κατακριτέο", ως ένα φαινόμενο "κοινωνικής παρακμής", πολλοί είναι αυτοί που καθημερινά μέσα από τις πράξεις τους ή και τις ιδέες τους τις ίδιες ακόμα συμβάλλουν στην διαιώνισή του.Η αστική αντίληψη έχει ριζώσει για τα καλά μέσα σε κάθε οικογένεια και η «δημοκρατική» προσέγγιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης δεν είναι αρκετή για να εξομαλύνει το πρόβλημα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.Οι μετανάστες, πριν φτάσουν στο σημείο να εγκαταλείψουν την χώρα τους, αποτελούν τα «κατάλοιπα» του καπιταλισμού, την κατώτερη τάξη που, ανήμποροι να λύσουν το πρόβλημα του βιοπορισμού, αναγκάζονται να περάσουν τα σύνορα με οποιοδήποτε τρόπο ούτως ώστε να εισέλθουν σε μία γειτονική –οικονομικά δυνατότερη- χώρα για να καταφέρουν να εργασθούν και να συντηρήσουν την οικογένειά τους.Οι οικονομικές τους απολαβές είναι αστεία χαμηλές(ειδικά αν αναλογιστούμε πως δουλεύουν 12 με 15 ώρες τη μέρα), εννοείται πως εργάζονται ανασφάλιστοι.Ενώ πολλές φορές αναγκάζονται να πληρώνουν και ένα ποσό ανά ημέρα στον εκάστοτε δουλέμπορο που τους έφερε στον «παράδεισο»!Δεν είναι δε λίγες οι φορές που πεθαίνουν στα σύνορα από «τυχαίους» εκπυρσοκροτισμούς συνοριοφυλάκων ή ακόμα και από το κρύο και την πείνα.
Όσοι καταφέρνουν να διασχίσουν τα σύνορα και να έρθουν τελικά στην Ελλάδα (για την δικιά μας περίπτωση) έρχονται αντιμέτωποι με ένα καθεστώς τρομοκρατίας.Ξυλοκοπούνται ανελέητα σε αστυνομικά τμήματα, δέχονται ψυχολογικά χτυπήματα από τον κοινωνικό τους περίγυρο που έχει δεχθεί την ύπουλη και καλοστημένη προβοκάτσια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ενώ παράλληλα πρέπει να αποφύγουν και τα φασιστοειδή κάθε πόλης που μαχαιρώνουν-πυροβολούν-χτυπούνε και επιτίθενται στους καταυλισμούς τους.
Μετά από όλες τις κρατικές (αστυνομία-ΜΜΕ) και παρακρατικές (νεοναζί, χρυσαυγίτες και λοιπά «μπουμπούκια») επιθέσεις οι μετανάστες είναι εύκολη λεία για τα αφεντικά καθώς δουλεύουν ακόμη και χωρίς πληρωμή με την απειλή του καλέσματος της αστυνομίας και της μετέπειτα απέλασης τους από την χώρα.Είναι εν ολίγοις αυτοί πάνω στους οποίους στηρίζεται το κεφάλαιο,αυτοί των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται προς όφελος της άρχουσας τάξης , αυτοί που εν τέλει χάνουν κάθε είδος αξιοπρέπειας ώστε να επιβιώσουν (και όχι να ζήσουν).Οι γυναίκες πέφτουν θύματα των κυκλωμάτων της πορνείας, οι άντρες ζουν με τον φόβο της απέλασης και αμφότεροι υφίστανται συνεχές κοινωνικό εξευτελισμό.Τα παιδιά τους, εάν καταφέρουν και πάνε σε κάποιο σχολείο περιθωριοποιούνται ενώ τα κορίτσια πέφτουν σε πολλές περιπτώσεις θύματα βιασμών.Έτσι, πολύ σύντομα εγκαταλείπουν τις προσπάθειες κοινωνικής αποδοχής τους και ακολουθούν τους γονείς τους στις δουλειές ενώ πολλοί αναγκάζονται ακόμα και να μεταφέρουν απαγορευμένες ναρκωτικές ουσίες.
Ας σταματήσουμε πια να μένουμε άπραγοι ή ακόμα και να εγκρίνουμε γεγονότα όπως η εκμετάλλευση, η κακομεταχείριση και ο αποκλεισμός τους.Κανείς δεν είναι αρμόδιος να χωρίζει ανθρώπους σε ντόπιους και ξένους διότι απλά η γη δεν ανήκει σε κανέναν.Για αυτούς αλλά και για πολλούς ακόμα λόγους οι μεταναστές χρειάζονται όσο κανένας άλλος την έμπρακτη αλληλεγγύη μας

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ-ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ….